لمس خوب، لمس بد
همه کودکان و نوجوانان بایستی این کتاب را بخونن. اطلاعات خوبی راجع به محافظت از بدن و جلوگیری از بد لمس شدن توسط دیگران بهشون میده. این کتاب توسط خانم مرضیه شمایلی ترجمه شده و شما میتونین از لینک زیر کتاب را دانلود کنید و نقاشی هاش را رنگ کنید.
لینک دانلود: کتاب لمس خوب، لمس بد- کتاب آموزشی همراه با رنگ آمیزی و تمرین: good-touch-bad-touch-2
من با یه چیز شگفت انگیز خلق شدم. این چیز شگفت انگیز، هر سال رشد می کنه و حتی شگفت انگیز تر هم می شه. این چیز شگفت انگیز بدن منه.
بدن من همه ش مال منه. با بدنم می تونم کارای زیادی انجام بدم؛ مثال می تونم دست دوستم رو بگیرم. وقتی دو تا دوست دست هم رو می گیرن، بهش می گن یه لمس خوب!
یه عالمه لمس خوب هست که توی دلم رو گرم می کنن: به من خیال راحت می دن. انگار دیگه
از چیزی نمی ترسم.
یه لمس هایی هستن که به من احساس خوبی نمی دن. مثال وقتی که یه نفر من رو هل می ده یا این که کتکم می زنه. این جور وقت ها من باید داد بزنم، “بس کن!”
من وظیفه دارم مواظب بدنم باشم. من تصمیم می گیرم که کدوم لمس ها به من احساس خوب و امن می دن. و کدوم لمس ها خطرناک و بد هستن.
یه جاهایی از بدن من، خصوصی هستن. جاهایی از بدنم که حتا وقتی می رم شنا، اون ها رو با مایو شنا می پوشونم.
مامان و بابای تو وقتی که کوچیک بودی، جاهای خصوصی بدنت رو لمس کردن و مواظب تو بودن.
الان هم که بزرگ شدی. دکتر یا پرستار ممکنه برای این که تو رو معاینه بکنن. قسمت های خصوصی بدنت رو لمس کنن.
اگه یه نفر از تو خواست که لباس هات رو ر بیاری و خواست جاهای خصوصی بدنت رو لمس کنه، بگو “نه، من این کار رو نمی کنم!”
اگه یکی خواست جاهای خصویی بدنت رو لمس کنه جوری که دلت نگران شد، بگو “نه” و به یه بزرگ تر که به اعتماد داری، خبر بده.
اگه یه نفر از تو خواست که جاهای خصوصی بدنش رو لمس کنی یا که به اون جاهای خصوصی بدنش نگاه کنی، بگو “نه، دلم نمی خوا این کار رو بکنم!”
اگه یه نفر بهت گفت که اگه جاهای خصوصی بدن رو لمس نکنی یا به جاهای خصوصی بدن نگاه نکنی، اون وقت بچه بدی می شی، بگو ” نه! من حرفت رو باور نمی کنم.”
اگر یه نفر بهت گفت که به کسی نگی که جاهای خصوصی بدنت رو لمس کرده و این یه رازه، بگو “نه! من از این جور راز ها هیچ خوشم نمی آد !”
اگه یه نفر، هر کی می خواد باشه، با تو کاری کرد که یه احساس عجیبی پیدا کردی و ناراحت بودی، خیلی زود و تند فرار کن.
به مامان و بابات و یا هر آدم بزرگی که بهش اعتماد داری، خبر بده که چی شده. شاید مجبور بشی اونقدر به آدم ها بگی تا که آخر سر یکی از اون ها حرف هات رو باور کنه.
یادت باشه که بدنت مخصوص توئه و مال خودته! تو نباید به کسی اجازه بدی که بدنت رو جورایی لمس کنه که تو احساس بدی داشته بشی. پس بنظرت خوب نیست که درباره اون بدونی؟
نویسنده: کارن لیپتاک تصویرگر: سوزی مندل
مترجم: مرضیه شمایلی